α΄. Η πρώτη έγινε με νερό και χώμα· η δεύτερη (στη βάπτιση) γίνεται με νερό και Άγιο Πνεύμα (Ε.Π.Ε. 13,114,131). Με το Άγιο Πνεύμα πλάθεται, μ’ αυτό ζωοποιείται στην κολυμβήθρα, όπως ακριβώς ο Χριστός στη μήτρα της Παρθένου (Ε.Π.Ε. 22,204). Χωρίς συνουσία, χωρίς φυσική σπορά, όπως συνέβη και με τη γέννηση του Χριστού. Η πνευματική γέννηση και η πνευματική δημιουργία που συντελείται με το βάπτισμα αποτελεί –κατά κάποιο παραβολικό τρόπο- επανάληψη και συνέχιση της δι’ Αγίου Πνεύματος γεννήσεως του Χριστού.

 β΄. Τότε έγινε ο άνθρωπος κατ’ εικόνα του Θεού· τώρα ενώνεται με το Θεό. Αυτό γίνεται με το μυστήριο της θείας Ευχαριστίας. Στη θεία Ευχαριστία δεν έχουμε απλή εν τη πίστει κοινωνία του σώματος του Χριστού αλλά πραγματική αυτού μετοχή. Ο πιστός αναμιγνύεται προς το σώμα του Χριστού, συμπλέκεται, συνυφαίνεται, συνοσιούται, ανακράται, μίγνυται, ενώνεται, θεούται (πρβλ. Ε.Π.Ε. 23,404). Συνεχίζεται έτσι στη θεία Ευχαριστία το μυστήριο της ενσαρκώσεως του Χριστού. Όπως ακριβώς ενώθηκε ο Χριστός με την ανθρώπινη φύση στη μήτρα της παρθένου, έτσι με τον άρτο της θείας Ευχαριστίας ενώνεται κάθε πιστός μ’ αυτόν (πρβλ. Ε.Π.Ε. 18 Α,86).

 γ΄ .Τότε εξουσίαζε τα ζώα, τώρα εξουσιάζει δαίμονες (Λουκ. 10,19).

 δ΄. Τότε είχε ως κατοικία τον παράδεισο, τώρα έχει τον ουρανό.

 ε΄. Τότε υπήρχε δένδρο γνώσεως καλού και κακού, τώρα μόνο δένδρο ζωής.

 στ΄. Στην πρώτη δημιουργία έκανε ο Θεός στον Αδάμ βοηθό την Εύα· τώρα δεν χρειάζεται, γιατί έχει τη χάρη του Αγίου Πνεύματος.

 ζ΄. Η δημιουργία του Αδάμ ήταν από χώμα·

  η δημιουργία της Εύας από τη πλευρά του Αδάμ·

  η δημιουργία του Άβελ και των επομένων ανθρώπων εκ σπέρματος·

  η δημιουργία του Χριστού εκ Πνεύματος Αγίου και Μαρίας της Παρθένου·

  η δημιουργία των χριστιανών εκ σπέρματος και η αναδημιουργία τους εκ Πνεύματος Αγίου και εκ της πλευράς του Χριστού.

 η΄. Ο άνθρωπος πλάστηκε μετά την υλική δημιουργία του σύμπαντος· ο Χριστός,

  ο νέος άνθρωπος, πλάστηκε πριν τη πνευματική δημιουργία της Εκκλησίας. Έγινε αυτός και μετά τη δημιούργησε. Ο άνθρωπος έγινε την έκτη ημέρα, ενώ ο νέος Αδάμ έγινε την πρώτη.

 θ΄. Στη πρώτη κατάσταση γυμνώνεται ο άνθρωπος μετά την αμαρτία. Στη δεύτερη γυμνώθηκε ο Χριστός στο σταυρό για να τον σώσει από την αμαρτία.

 ι΄. Στη πρώτη κατάσταση απέρριψε τη δόξα του Θεού· τώρα απορρίπτει τον παλαιό άνθρωπο.

 ιι΄. Στο πρώτο τοκετό ο άνθρωπος αναπτύσσεται βραδέως και ως έμβρυο και ως βρέφος. Στο δεύτερο τοκετό αναπτύσσεται ταχύτατα. Σε μια στιγμή ανδρώνεται και ολοκληρώνεται.

 ιβ΄. Στη πρώτη γίνεται «ψυχή ζώσα»· στη δεύτερη «πνεύμα ζωοποιούν» (Α΄ Κορ15,45). Η διαφορά μεταξύ των δύο καταστάσεων είναι τεραστία. Η ψυχή δίνει ζωή στο σώμα του ανθρώπου όχι όμως στους άλλους. Το Πνεύμα όμως ανασταίνει και νεκρούς.

  Τα ανωτέρω υπάρχουν διασκορπισμένα σε έργα του αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου. Πρβλ. 25η ομιλία στο κατά Ιωάννη ευαγγέλιο και 6η ομιλία στην προς Κολοσσαείς επιστολή.